~ ยิ่งหา ยิ่งหาย ~

ยิ่งคุ้ยค้น ป่นปี้ ไม่มีเห็น

เช้ายันเย็น เข็นเคี่ยว เที่ยวตามหา

แท้จ่อจู่ อยู่ใกล้ นัยนา

อนิจจา หากัน ไม่ทันเจอ

เฝ้าส่องเสาะ เลาะลัด สะพัดถิ่น

ที่ดวงจินต์ ผินพลัด ยังผลัดเผลอ

มิยอมดู อยู่ใกล้ จึงไม่เจอ

ที่ใดเออ..เธอค้น จนสิ้นลม ฯ

ผู้หา กลับหาย-ห่าง...ผู้วาง กลับพึง-พบ

~* ปุถุชนฯ *~