~ อรุณรำพึง ~

เจื้อยไก่แจ้ว แว่วขัน แข่งกันตื่น
หลังค่ำคืน นอนพับ เหนื่อยหลับใหล
จิ้งหรีดหริ่ง ร้องพร้อม เห่กล่อมใจ
ฟ้าเริ่มใส ในวัน ผันทิวา

สงบเงียบ เชียบเย็น ไม่เข็ญจิต
ใจยังคิด คนึง รำพึงหา
มองฟ้าไกล ใสกว้าง ดวงดารา
เมฆก็ดับ ลับตา ให้อาลัย

ฟังเสียงเหงา เคล้าเงียบ ยะเยียบเยือน
มิเคยเลือน รักนง อย่าสงสัย
แม้จะล่วง เลยผ่าน กาลยาวไกล
แต่ฝังใจ ใฝ่รัก ด้วยภักดิ์ดี

ทุกท่วงคง ส่งใจ ให้เสมอ
คิดถึงเธอ เอ่อท้น เสียล้นปรี่
แม้ทางไกล ใจหา ห่างนารี
แม้เพียงสัก วินาที ไม่มีเลย

จะเรืองแล้ว แสงฉันท์ แห่งวันใหม่
คนอยู่ไกล ใจซึ้ง พึงเฉลย
ยังเวียน,วน ทนพร่ำ รำพันเปรย
บอกรักเอ๋ย เดินทาง หานางนง ฯ

~* ปุถุชนฯ *~