~ โหมโรง เส้นทางกวี ~

ระหว่างทาง จากดิน บินสู่ดาว

กวีกล่าว ถ้อยคำ นำชีวิต

เรียนและรู้ พันผูก ทั้งถูกผิด

ในลิขิต ขีดจาร ตำนานคำ

น้ำตาทบ ซบซม จมหมองไหม้

ร่ำอาลัย ไห้โหย โรยถลำ

ล่วงลงสู่ หุบเหว เหลวระยำ

ที่จารคำ นำเอ่ย เผยความนัย

รุ่งดังดาว พราวแสง ที่แรงส่ง

ยามปลดปลง ปล่อยเปลื้อง เรื่องเหลวใหล

ขนานขาน ความขับ สดับไป

แถลงไข คำเอ่ย เผยวจี

ทางที่รอน แรมเดิน เพลินหลงผิด

ทั้งสถิต ทางคง ดำรงศรี

ผ่านทั้งร้อน และหนาว ร้าวฤดี

พาชีวี ฝ่าฟัน ตามครรลอง

กว่าจะพาน มาพบ ประสพเช่น

ทางที่เป็น เห็นนี้ ที่สนอง

ทั้งร่ารื่น กลืนกล้ำ น้ำตานอง

ทางที่ปอง ฝันใฝ่ จึงได้มา

ปั้นจากดิน สู่ดาว คราวฟ้าหม่น

ฟ้าหลังฝน ทนไหม คนใจกล้า

หรือจะท้อ ต่อเชื้อ เบื่ออำลา

ฤาจะท้า ฝ่าฟัน สู่วันชัย ฯ

~* ปุถุชนฯ *~