~ ยิ่งห่วงใย ~

ยิ่งห่วงใยเหลือล้นท้นทวี
รู้คนดีหมองเศร้าเหงาหม่นแสน
อยากจะซับรับช้ำระกำแทน
ถ้าหากแม้นทำได้หมายใจจอง

จะกล่อมขวัญคนไกลผู้ใจเจ็บ
และหนาวเน็บรานรนมานหม่นหมอง
หยุดเสียเถิดแก้วจ๋าน้ำตานอง
จะขอรองรับทุกช้ำที่กรำใจ

เช็ดน้ำตาจอมขวัญกล่อมฝันหลับ
คณานับรักยิ่งกว่าสิ่งใหน
เจ้าปวดรนพี่ทนหวาดแทบขาดใจ
รู้บ้างไหมได้ข่าวร้าวฤดี

หลับเสียเถิดขวัญเอ๋ยเคยเห่กล่อม
อย่าได้จ่อมใจจมกับขมนี้
รู้กันอยู่ผู้ยังรักหวังดี
ทุกนาทีพี่หนาวรอเจ้าคืน ฯ

~* ปุถุชนฯ *~