~ ยัง ~

ปลอบใจตัว มัวเหงา นั่งเศร้าอยู่

เปิดใจดู ฟ้ากว้าง กว่าทางฝัน

นกยังบิน เล่นลม ชมตะวัน

ฟ้ายังมี แสงจันทร์ ปันราตรี

แดดยังส่อง ลอดมา เมฆาบด

ฝนยังหยด รดหลั่ง สะพรั่งศรี

มวลบุปผา ผกามาศ ระดาษมี

เสียงดนตรี กวีกล่อม ยังย้อมใจ

ระเรื่อแรง แสงทอง ยังส่องสาด

รวงข้าวเรียว เกี่ยวกวาด ยังวาดไหว

ลมยังโกรก โยกโยน โหนแกว่งไกว

ฟ้ายังใส ให้ดู มวลหมู่ดาว

ชีวิตยัง เดินทาง ก้าวย่างเหยียบ

ทุกความเงียบ เยียบเย็น ลำเค็ญหนาว

อุ่นยังแอบ แยบยล ปนทุกคราว

ยังเกรียวกราว ราวเน้น ให้เด่นดู

ทางแห่งใจ ไยหยุด สะดุดยั้ง

เอาพลัง หวังหวาม นิยามอยู่

เป็นแสงชี้ ที่ปลาย เป้าหมายชู

มุ่งไปสู่ ทางฝัน อันรอคอย

รวมใจแกร่ง แห่งตน อย่าทนท้อ

เร่งสานก่อ ต่อเติม เสริมแรงสอย-

คว้าเอาดาว พราวฟ้า มาให้กลอย

มอบใจร้อย รักนี้ ให้จีรัง ฯ

~* ปุถุชนฯ *~