~ เฟื่องฟ้า ~

ดอกกระดาษ วาดหวัง ดังเฟื่องฟ้า
พวงระย้า ผกางาม ตามสีสรร
ยามลมหวิว ปลิวต้อง กองซบกัน
ผ่านเพียงผัน หันเห ตามเวลา

ดูดาษดา คราคราว กราวปลิวปลิด
ทีละนิด หลุดล่อง เหม่อมองหา
เครือเจ้าหัน พัลวน บนหลังคา
ซุ้มพฤกษา หน้าบ้าน ตระการชม

ดอกขาวแกม แซมส้ม ชมพู-แดง
ยามแดดแรง หนาวราน ผ่านรอยขม
กาลเจ้าเอย เลยล่วง บ่วงระทม
กลับจ่อมจม ภาพฝัน ในวันวาน

เสียงลมลิ่ว หวิวหวั่น ยิ่งสั่นไหว
ปวดร้าวใจ ใดคง มิสงสาร
ลมเจ้าลิ่ว ปลิววน ให้ลนลาน
ประดังด่าน กาลเกี่ยว ยังเรียวจินต์

กอดและกุม คลุมเครือ เมฆเจือฟ้า
วันเวลา ผ่านเลย เคยถวิล
ดอกกระดาษ กราวกรู ร่วงสู่ดิน
ดังชีวิน ผินผัน เมื่อวันลา

ท่ามเส้นทาง ย่างกราย สายลิขิต
ครวญพินิจ คิดตรอง มองดูหนา
สูงสุดล้น วนต่ำ ที่นำพา
จวบชีวา จบสิ้น ดับวิญญาณ ฯ

~* ปุถุชนฯ *~