~ ดอกราตรี ~
เป็นดอกงาม นามชื่น ในคืนเงียบ
ค่อยเลาะเลียบ เทียบกลิ่น ถวิลหวัง
อยู่ในความ มืดมิด ติดภวังค์
ยากได้ดัง ตั้งต้อง สนองตา
ดอกราตรี คลี่บาน ในกาฬแสง
รัญจวนแฝง แห่งฝัน ให้สรรหา
ขจรฟุ้ง คลุ้งปราย ขจายมา
ประหนึ่งว่า ท้าทาย ให้ชายชม
ณ ราตรี ที่นวล สรวลสนิท
แนบเนานิจ ชิดเชย เขนยสม
ประคองกอด พรอดรัก ภักดิ์ภิรมย์
รัญจวนชม ฉมนวล กระอ่วนใจ ฯ
~* ปุถุชนฯ *~
ดอกราตรีเฉกคนดีในที่ลับ
ตอบลบไร้คนนบคำนับขับขานไข
แต่ความดียังคงดีดีเรื่อยไป
รับรู้ได้ด้วยใจใช่ด้วยตา...อิอิ สวัสดีค่ะ มาต่อด้วยนะคะ